Εάν ο φόβος αφορά μικρά και κλειστά μέρη, όπως το ασανσέρ, τότε πιθανότατα μιλάμε για κλειστοφοβία. Η κλειστοφοβία ορίζεται ως ειδική φοβία καταστασιακού τύπου και, όπως όλες οι φοβίες, χαρακτηρίζεται από έκδηλο και επίμονο φόβο, ο οποίος είναι υπερβολικός και παράλογος. Οι φοβίες καταστασιακού τύπου, όπως δηλώνει και το όνομά τους, συνδέονται με συγκεκριμένες καταστάσεις και οι πιο συνηθισμένες είναι η κλειστοφοβία, η φοβία πτήσεων, και η φοβία της οδήγησης.

.Ο φόβος του ασανσέρ είναι μία χαρακτηριστική περίπτωση κλειστοφοβίας, αλλά οι άνθρωποι που έχουν κλειστοφοβία συχνά φοβούνται και άλλες καταστάσεις. Τα μακροσκελή τούνελ, τα υπόγεια, οι σπηλιές, το μετρό, το αεροπλάνο, τα μικρά και κλειστά δωμάτια είναι μερικά παραδείγματα. Ως αποτέλεσμα του φόβου τους, οι άνθρωποι αυτοί προσπαθούν όσο το δυνατόν να αποφεύγουν τις κλειστοφοβικές καταστάσεις, ή τις υπομένουν με έντονη δυσφορία.

Το βασικό και ουσιώδες στοιχείο της κλειστοφοβίας είναι ο φόβος του περιορισμού/εγκλωβισμού σε μικρούς χώρους απ’ όπου η διαφυγή είναι δυσχερής ή αδύνατη. Τυπικά οι άνθρωποι αυτοί αναφέρουν πως φοβούνται ότι θα εγκλωβιστούν, ότι δε θα έχουν αρκετό αέρα και ότι θα πάθουν ασφυξία. Σε κάποιους έρχονται νοερές τρομακτικές εικόνες, όπως το να είναι θαμμένοι ζωντανοί. Τα συμπτώματα που εκδηλώνονται σε μία κλειστοφοβική κατάσταση είναι συμπτώματα άγχους (πχ   ταχυκαρδία, εφίδρωση, τρεμούλα, αίσθημα ζάλης, αστάθειας ή τάση λιποθυμίας) με προεξάρχοντα εκείνα του αναπνευστικού συστήματος, δηλαδή αίσθημα δυσκολίας στην αναπνοή (δύσπνοιας), λαχτάρα για περισσότερο αέρα και αίσθημα πνιγμονής. Τα συμπτώματα συχνά μπορεί να εξελιχθούν σε μία σχετιζόμενη με την κατάσταση κρίση πανικού.

Εάν όμως ο φόβος εστιάζεται στο ενδεχόμενο μιας κρίσης πανικού ενώ βρίσκεται κανείς  σε μέρη απ’ όπου η διαφυγή μπορεί είναι δύσκολη ή μπορεί να μην υπάρχει διαθέσιμη βοήθεια, όπως είναι και το ασανσέρ, τότε μιλάμε μάλλον για αγοραφοβία και πιθανότατα  δεν περιορίζεται μόνο στο ασανσέρ, αλλά και σε άλλες συνθήκες που συνδέονται με τις κρίσεις πανικού.